4e weblog

Allereerst: fijne kerst iedereen!

Zaterdag 17 december – Kakapoint naar Dunedin

Vandaag maar klein stukje naar volgende verblijfplek, Dunedin. We rijden direct door naar  Otago Peninsula, ten oosten van deze stad, waar pinquins, zeehonden en albastrossen zijn te vinden. Ook nu weer zien we alleen een boel zeehonden en duizenden meeuwen. Geen albatros te zien. ’s Avonds fish and chips in een niet aantrekkelijk uitziend restaurantje, en helaas was het ook niet heel lekker, maar die pech kan je hebben. Plien belt haar moeder via Whatsapp en we zetten het weblog online in lawaaierige lobby, want het internet wil niet echt in onze eigen kamer.

Zondag 18 december Dunedin naar Christchurch

Vandaag wel een lange rit naar Christchurch. We bezoeken eerst de Moeraki boulders en ik kom met het plan om niet rechtstreeks naar Christchurch te gaan, maar met een omweg via de alpen in het binnenland. Dat was een tof besluit, want die route is prachtig. We passeren Lake Pukaki en Lake Tekapo, beide met licht blauw water. Helaas lijkt Mount Cook (de hoogste) in de mist te liggen, al denkt Carrie dat ie wel is te zien. Pas rond 20:30 komen we aan bij ons motel. Car maakt in de badkamer noodles met kip en groente om stank in de kamer te voorkomen. Op mijn aangeven doet ze een douche-haarkapje op om ook vies haar te voorkomen. Omdat het heet is, staat ze niet veel later in haar ondergoed te koken. Hilarisch om te zien, maar foto’s hebben we maar niet gemaakt. Daarna verplaatsen we twee zware gietijzeren stoelen en een tafel in een uiterste hoek op de parkeerplaats waar de zon nog wel schijnt. De receptioniste loopt voorbij en zegt ‘Well done’, good spot’.

Maandag 19 december – Dagje Christchurch

De zon schijnt als een malle en het is best warm. Via een mooie botanische tuin met de kronkelende rivier Avon lopen we vanuit het motel naar het centrum. We zijn allebei wat verrast door de impact van de aardbeving van feb. 2011 in hartje centrum waarbij 185 mensen omkwamen. Er is namelijk een grote open plek rondom het kerkplein. Overal hijskranen, want er wordt veel gebouwd. Over de kerk is veel te doen. Deze is zeer ernstig beschadigd en restaureren kost veel geld, maar voor slopen en herbouwen is ook veel tegenstand (ze stonden ooit klaar met een sloophamer, maar dat werd massaal tegen gehouden). Dus nu bijna 7jaar later staat de kerk er nog hetzelfde bij, gestut met palen om verder instorten te voorkomen. We doen verder hetzelfde als gisteren en zoeken eenmaal thuis op de parkeerplaats nog de laatste zonnestralen op.

Dinsdag 20 december – flight to Auckland

We vliegen 17u naar Auckland dus nog tijd om naar Akaroa te rijden, een oud havenplaatsje. Ook hier weer super mooi. Daarna door naar de airport, onze fijne auto inleveren en te midden van tientallen chinezen (ze zijn overal) wachten op vlucht. We vliegen exact on time. Eenmaal in Auckland, zegt Carrie nog rustig aan te doen en toilet op te zoeken, maar 10 stappen verder staan we al voor Sue die ons staat op te wachten. Dat heb je met domestic flight = geen doaune en de bagage band is waar je het gebouw binnenkomt. Nog een rit te gaan naar Ohaupo dus we eten wat onderweg. Sue en Jim wonen in een zeer groot huis met mega tuin. Allebei een eigen slaap- en badkamer. We zijn moe, trusten!

Woensdag 21 december – Te Awamutu

Vandaag doen we niet heel veel. Bezoekje aan Te Awamutu en de boerderij van Lynda en Nigel. Dat was een zoektocht, want we hadden wel een straatnaam, maar geen nummer en ik herken de oprit niet direct. Pas als we km’s later de weg terug rijden, vinden we het uiteindelijk nog. We worden begroet door kleinzoon Cooper, die vraagt wat we komen doen. Hij wijst ons de weg naar Lynda, die aan het melken is. Die is zeer verrast met deze surprise, we geven elkaar een hug ondanks de koeienstront aan haar schort. Ze zegt ons nog een half uurtje nodig te hebben. We kunnen alvast op het terras gaan zitten. Ze komt terug en de wijn is snel gepakt.

Donderdag 22 december - Carrie jarig!

Ja vannacht om 12 uur werd ik jarig. Gefeliciteerd door Plien en Sue en een minuut later een felicitatie email van tante Ria. Volgens mij heeft ze naast de klok gezeten om de email te versturen. Super leuk. Na een heerlijk ontbeten kreeg ik een felicitatie bericht van Clazina die verklapte dat ze ’s avonds ook kwam. We wisten wel dat we uit eten zouden gaan, maar niet dat iedereen komt. Samen met Plien in Hamilton wat gewinkeld, topjes gekocht voor weinig. Kleding is hier gek genoeg goedkoop. Op tijd terug voor diner en voorafgaand nog langs graf van tante Riet en Oom Kees. In het leukste restaurant in Te Awamutu komen we bij elkaar voor een borrel en daarna aan tafel. Ze verrassen mij met een taart. Bij het uitblazen van de kaarsjes moet ik een wens doen, maar die laat ik maar gaan, want mijn wens komt toch niet uit, haha.

Vrijdag 23 december: roeien en veel gezelligheid

Vandaag mag ik roeien in Whakatane op uitnodiging van Graham, die afgelopen zomer bij mijn club in Utrecht te gast was. Ik mag in één van zijn skiffs. De Whakatane rivier is normaal helder, maar mega regenval die ochtend lijkt het meer op een wilde rivier. En dat bleek ook door de stevige wind en stroming. Carrie blijft aan wal. Bij terugkomst (12km) vraagt zij aan Graham hoe ik het deed, waarop het antwoord was dat ik in ieder geval niet ben omgegaan. Dat is inderdaad een wonder. Toch gaaf ondanks de vele blaren en Graham geeft mij het mailadres van een andere roeier in Lake Karapiro, waar de  toproeiers van NZ trainen. Na het roeien rijden we de mooie route naar Rotorua en nemen een kijkje bij de Okere falls waar veel wordt geraft en gekayakt. Daarna kopen we taart en wijn en rijden we naar Mary en Henry waar we blijven slapen. We worden verwend met allerlei lekkers van de BBQ. Nice steak van de boerderij van Hugo en ook heerlijke kipspiesen. Super salade van broccoli en ik weet niet wat nog meer. Ijs en taart toe en heel veel wijn, tot in de kleine uurtjes.

Zaterdag 24 december: Chilly dag in Rotorua

Het werd een latertje vannacht, dus we slapen wat uit en Henry verrast ons met english breakfast, gemaakt op de bbq. We zeggen gedag en rijden we op ons gemak naar Waiotapu hotsprings. Hier komt een heet water bron als een waterval naar beneden en verwarmd een zwembad en nog wat pools. Alles tussen 35 en 40 graden. Bij de balie nemen we voor iets meer geld ook een private pool voor 40min. Maar daar hebben we nadien heel hard om gelachen. Want het was niets meer dan een groot hok met een gat in de grond, zie foto, waar heet en warm water zelf was te bedienen. Wel mooi uitzicht, overal zie je de stoom omhoog komen. Voelde wel beetje als een gevangenis dus we hebben de 40min. niet eens rond gemaakt, haha. Paar uurtjes gebadderd en toen door naar Hamilton waar we heerlijk hebben gegeten. Als we weer aankomen bij Sue en Jim zijn ze net weer terug van de kerk en staat Sue van alles te bakken voor morgen.

Zondag 25 december – 1e kerstdag

Het is kerst en Sue is jarig, dus dubbel feest. We wachten tot hun twee kids Steve en Aaron er zijn met vrouwen en grandkids en drinken champagne met ham op toast, dat is blijkbaar een traditie. Kerstdiner is op z’n amerikaans: grote turkey en veel anders lekkers!