Car & Plien naar Nieuw Zeeland

Vrijdag 25 november - vertrek

Eindelijk is het dan zover. We gaan vandaag naar Nieuw Zeeland met een tussenstop van ongeveer 20 uur in Shanghai.

Paulien en moi treffen elkaar op Schiphol Airport. Ze wordt gebracht door haar mams en hoogzwangere schoonzus Ilse. Ik lever eerst Droopy af bij tante Ria die mij aansluitend weg brengt naar het station Naarden Bussum vanwaar ik met de trein richting Schiphol vertrek. Ik ben er net even eerder dan Plien en we treffen elkaar bij de incheckbalie. Nog even een bakkie troost met moeders en Ilse voordat we afscheid nemen en door de douane gaan. Om exact 13.40 uur stijgen we op richting het verre oosten. Na een zeer lange vlucht van 10u en 50min komen we gebroken aan in Shanghai. Hoe dol we ook op kinderen zijn, moet ik eerlijk zeggen dat wanneer er een aantal kids continu huilen het niet leuk meer is. Oftewel we hebben geen oog dicht gedaan van al het gejank.

Zaterdag 26 november - nog steeds op weg

Ronde de vroege klok van 07.00 (Nederlandse tijd 01.00) landen we op vliegveld van Shanghai. We checken de band met  koffers en zie van ons niet. Dat is een goed teken, want dan zijn ze doorgezet op volgende vlucht. Onze handbagage gaat in een kluis. De trein ‘Maglev’ brengt ons in 8 min met een snelheid van max. 430 km naar Downtown Shanghai waar we opzoek gaan naar de ‘hop- on-hop-off bus’ om door te stad te toeren. Ondertussen worden wij os zeer bewust van de ontiegelijke kou die er in Shanghai heerst. Het is er winter, nou daar had ik in ieder geval niet bij stilgestaan. We zijn het eerste rondje blijven zitten zodat we niet de kou in hoefde te gaan. Afijn bij de tweede ronde wisten we wat we wilde bekijken en natuurlijk is dit de Skyline van deze geweldige mooie maar koude stad. Alles lag in de mist maar dat geeft wel mooie foto’s. De volgende stop was bij een Chinese tempel waar Plien niet echt goed uit haar vermoeide doppen kijkt en struikelt bij de ingang en dat was werkelijk vermaak voor de guards die niet meer bij kwamen en bleven lachen. We konden na het bezoek aan de tempel heerlijk winkelen bij de aan een gesloten markt. Onze late lunch was geweldig en koste amper iets. Nadien nog een andere bus route genomen om op te warmen van de koude dag. Ondertussen begon het te schemeren en zijn we nogmaals na de skyline gegaan om deze ook met lichtjes te aanschouwen. Maar de kou was ondertussen niet te harden. We werden er allebei best een beetje chagrijnig van. Uiteindelijk maar weer richting airport gegaan waar we nog wat uurtje konden wachten op het vertrek van ons vliegtuig midden in de nacht om 00.50. Weltrusten!

Zondag 27 november - bestemming bereikt

Die laatste vlucht ging much better. Beide zowat de hele vlucht geslapen, we waren ook wel heel moe. Het is mega druk op de airport, lijkt wel of heel de wereld op vakantie gaat hier. Lange rijen voor de douane. De douane beambte kijkt naar ons ingevulde immigratie-formulier. We hebben niks ‘to declare’?? Hebben jullie ook geen voedsel bij jullie?? Uh, jawel, ik doe mijn tas op en tover hieruit mueslirepen. We antwoorden dat we dachten dat er ‘fresh food’ stond. Tjsa, we zijn ook zo moe!! Blij met deze man, anders hadden we 50 meter verder ieder €400 nlz dollar moeten betalen aan boete. Lachend lopen we verder. Hij moest eens weten hoeveel eten we bij ons hebben, als noodles, koek en nootjes (dat is Carrie’s werk hoor). Een aardige taxidriver staat ons op te wachten en dropt ons bij het hotel in hartje Auckland rond 19:00 local time. Mega ruime kamer op nog geen 100m van de skytower.

Maandag 28 november - Auckland

We starten rustig op. Na bak met muesli en kop koffie gaan we de stad in. Bij een frutsel-winkel met van alles nog wat kopen we oa een transfer-stekker. We pakken de bus naar Mount Eden. Dat is een oude vulkanische heuvel aan de rand van het centrum waar vandaan je mooi uitzicht hebt op de skyline van Auckland. De buschauffeur had niet gezegd waar me eruit moesten, dus we stuiven meerdere haltes te ver door. Na uitgestapt te zijn steken we over en wachten we op de bus terug. Gelukkig konden we gratis mee J Op mount Eden weer mega veel chinezen. Alsof we niet van werelddeel zijn veranderd. Maar die zie je natuurlijk ook overal. De zon heeft veel moeite om door te komen, maar het uitzicht is mooi. We lopen zelf terug naar city centre. Wilde eigenlijk ook nog het waterfront & harbour bezoeken, maar dag is om gevlogen en gaan toch maar naar hotel. We zijn alweer moe, volgens mij zitten we nog niet echt goed in het ritme. Na even relaxen in hotel, lopen we naar een restaurantje om de hoek. Hier ontmoeten we Di, een vriendin van Carrie. Tapas gegeten en veel te dure wijn (€6 per glas). Beseffen dat Nieuw Zeeland echt heel duur is, vooral door tegenvallende koers, maar we moeten het er maar mee doen.

Dinsdag 29 november - Auckland naar Paihia

9u worden we opgehaald door het autoverhuurbedrijf. Althans dat was de bedoeling. Na wat belletjes komen we 1,5 uur later aan bij de autoverhuur. Even later rijden we al het terrein af in onze terrein wagen, een SsangYong tivoli met een vrij hoge zit (fijn voor carrie). We rijden richting t noorden, Bay of Island. We zijn nog maar net de grote stad uit en landschap wordt groen. Later in de middag bereiken we Paihia, een dorpje aan de rand van het water, een belangrijk toeristische plek waar vandaan veel wordt georganiseerd in Bay of Islands. Onze autolodge is prima, met balkon in de zon! We lopen Paihia in en Car herkent dingen van vroeger toen ze hier was. We halen avondeten bij King wah Chinese Seafood Restaurant. Eet daar nooit, vieze meuk. Car start dit weblog en ik doe helemaal niks J.

Woensdag 30 november - around Bay of Islands

We gaan vroeg op, want grote plannen. Nee hoor dat valt wel mee. We rijden rond 9u weg noordwaarts  verder de regio in van Bay of Islands. Ik had gelezen over een wandeling op Mahinepua Peninsula op 1u rijden vanaf Paihia. Eerst komen we nog langs Matauri Bay. Het is wat bewolkt, maar jeetje, wat zijn die groene kleuren van het landschap mooi en de verschillende typen bomen zijn fascinerend. Van fraaie naaldbomen die wij niet kennen tot rare palmbomen die we ook niet kennen J. De Nieuw-Zeelanders geloven dat god met de schepping alles wat hij over had heeft neergezet op dit land. Ik snap die gedachte. We komen aan bij startpunt van onze wandeling, in totaal 6km over een langtong met volgens het bord een klim van max. 65m. Dus vooral vlak. Nou, ik weet niet hoor, door de vele traptreden was het af en toe even uithijgen. Maar wat was het mooi. Het is grotendeels bewolkt, maar op het einde van de landtong breekt de zon door. Achteraf gaat het daar mis, want we verbranden. Ziet er niet uit, al die lijntjes. Op terugweg bezoeken wij de Rainbow-falls in Kerikeri en de Haruru falls en ’s avonds halen we een warme kip bij de Countdown met caeser salad. Beter eten dan de vorige avond!

Donderdag 1 december - Paihia naar Matakohe

Vandaag is de nieuwzeelandse zomer begonnen en het is dan ook strak blauw. Rond 10u rijden wij naar museum Treaty  Waitangi, waar in 1840 de onafhankelijkheidsverklaring is getekend tussen Maori en de Engelsen. De entree blijkt mega duur. We besluiten het niet te doen, ook omdat het best wat tijd vreet.  In plaats daarvan gaan we per boot naar het typisch engelse dorpje, gesticht in 1840,  aan de overkant van het water genaamd ‘Russell’. Waar we ons rot hebben gezocht naar Jack J. Terug in Paihia rijden van oost naar west, naar Opononi. Daar aan het strand met prachtig uitzicht eten wij aan een picknick tafel de kip van gisteren op brood. Verderop komen we door de Kauri-forest. Hier heb je de twee na grootste en dikste bomen ter wereld (de numero’s 1 staan in Sequioa National park in USA). Daar komt Car er achter dat ze haar fleece-trui én jas heeft laten hangen in het hotel. Shit! Rond half 6 bereiken we Bed&Breakfast Petit Provence. De laatste km gaat over onverharde weg. Ook deze plek is prachtig. Groene heuvels met koeien en volgens mij kan je wel 100km ver kijken, zo hoog zitten we op een heuvel. We worden hartelijk ontvangen door gastvrouw Lynda en haar man Guy. Deze locatie krijgt op booking.com een 9,5. Ik snap waarom. We krijgen meteen verse carrotcake voor geschoteld. We eten toostjes met brie en chips, we hebben toch niet veel honger na stevige lunch. Na het eten nog even praatje met een ander Nederlands stel en Car regelt gelukkig dat haar jack en fleece worden verstuurd naar twee stops verder.

Vrijdag 2 december – Matakohe naar Waitomo

De koeien loeien buiten, fijne wekker. We ontbijten samen met de vier andere gasten en lopen nog even de schuur in, het werkatelier van Guy. Hij maakt fraaie stoelen  en vraagt ons om hem beroemd te maken in Europe.  Rond 10u op weg richting zuiden. We passeren Auckland en drinken koffie bij tante Petra. Neef Wayne is ook thuis. Daarna door en besluiten even langs neef John en Josephine langs te gaan om te vragen of ze een themoskan te leen hebben (we zien ze namelijk  rond Kerst weer). Ze zijn thuis en we worden blij ontvangen. Na koffie met pepernoten blijven we hangen voor borrel en eten. Plien geeft een lammetje de fles.

Bijgevoegd wat foto’s. En let op, die zullen gedurende de reis alleen maar mooier worden!!